72-jarige vrouw heeft haar leven gewijd aan het helpen van gehandicapte katten

Met in totaal 12 katten – allemaal met een handicap – is het huis van de 72-jarige Suellen Duga een opvangcentrum voor katachtigen in nood.

Zo vinden we in haar huis Julie, die hyperplasie heeft, een mannelijke lapjeskat met de naam Roo die niet op zijn voorpoten kan lopen, Buddy, die blind is, en Cory met een ontwrichte heup. Twee van de katten hebben IBD, en verschillende daarvan vereisen regelmatige medicatie en bezoeken aan dierenartsen. Elke kat heeft een geïndividualiseerde speciale behoefte, maar ze hebben allemaal één ding gemeen: ze hebben dankzij Suellen een liefdevol huis gevonden.

Katten een huis geven, is iets wat Suellen haar hele leven al heeft gedaan. In de jaren zeventig vond Suellen pasgeboren kittens achtergelaten in de struiken buiten haar flatgebouw. Omdat er geen mama in zicht was, was ze vastbesloten om te helpen. Ze voedde de kittens met een schone neusspray en was toegewijd aan hun overleving. Ze smokkelde ze overdag naar haar stadskantoor om ze te voeden en riskeerde haar baan voor hun welzijn.

“Ik hield eigenlijk niemand voor de gek, iedereen wist dat ze er waren, maar niemand gaf het door aan de managers”

“Toen het tijd was om ze ter adoptie te doen, kon ik natuurlijk geen afstand doen.”

Suellen heeft haar hele leven van katten gehouden. In 2007, na 20 jaar een voedselwinkel te hebben gerund, was ze toe aan verandering en besloot ze om vrijwilligerswerk te doen bij het Westfield Homeless Cat Project.

“Er waren kooien opgestapeld bovenop elkaar vanaf de betonnen vloer omhoog. Een 62-jarige vrouw die op haar handen en knieën op een koude betonnen vloer aan het werk was, was weliswaar niet de beste manier om dingen te doen, maar ik vond het belangrijk om de katten te helpen.”

“Ik wist dat de community al meer dan 20 jaar mijn winkel had ondersteund, en ik voelde de behoefte om iets terug te doen. Klinkt oubollig, maar zo leef ik mijn leven.”

Suellen’s harde werk en toewijding leverden haar uiteindelijk de positie op als adoptiecoördinator voor de opvang. Ze heeft talloze adopties mogelijk gemaakt, maar ze behoudt een speciale plek in haar hart voor de katten met speciale behoeften. Zo legde ze uit dat de gehandicapte katten van het opvanghuis vaak over het hoofd worden gezien door adoptanten. En als ze worden geadopteerd, worden velen later weer teruggebracht naar de opvang. “Ik kon het gewoon niet uitstaan ​​om dat steeds weer opnieuw te zien gebeuren.“

Veel van de 12 katten die op dit moment het huis van Suellen delen, zijn ‘pleegmislukkingen’. Ze doet het beste voor haar katten en heeft haar huis veranderd om in hun behoeften te voorzien. De “kattenmuur” is een plek waar de katten even tot rust kunnen komen. Julie, die niet kan lopen zonder om te vallen, heeft een speciale kattenbak gekregen, gemaakt van een laarsbak. Roo’s kattenbak is uitgerust met een oprit. Ze heeft ook een kittenkooi op wielen die ze van kamer naar kamer brengt.

bron [iheartcats] 

Reacties

0 reacties